home | het wilde oog | architectuur | beeldende kunst | performance | vormgeving |
beuys
| projecten | contact

projecten ‘Op een zaterdag wek ik mijn vader tot leven…..’
Noa

Otto van Leijen (58 jaar) en Josine Oude Geerdink van Leijen (24 jaar):

Is er een vader-dochter herinnering die u met ons wilt delen?
Josine: We zijn samen naar Egypte geweest.
Otto: Ik ben al acht jaar ziek en wilde met mijn kinderen op stap. Dat was een wens van mij. Met Josine ben ik naar Egypte geweest en met Sietse, onze zoon, ben ik naar Rhodos gegaan.

Heeft u nieuwe eigenschappen ontdekt bij elkaar?
Otto: Ja, culturele interesses. Die blijkt Josine ook te hebben.
Josine: Ik herken in mijn vader mijn eigenwijsheid!

Het moment dat de kanker in jullie leven kwam, hoe was dat?
Otto: Jij was zestien jaar toen je het hoorde van mij. Je was heel erg van slag.
Josine: Het drong gewoon niet tot me door.
Otto: Je hele leven staat opeens in het teken van die kanker. Dat is knap waardeloos!!!
Josine: Maar als dit niet was gebeurd dan hadden we veel minder gecommuniceerd. We hadden veel minder samen ondernomen. Het is wat dat betreft heel goed voor ons geweest.

Wat van je vader neem je mee, sluit je in je hart?
Josine: Ik heb deze armband in Egypte gekocht. Als ik die draag, dan denk ik aan jou.
Ik heb hem zelf gekocht, maar het is echt iets van die reis, iets van ons samen.

Bent u bang om te sterven?
Otto: Nee, doodgaan hoort bij het leven. Je komt en je gaat. Op een gegeven moment is het klaar. Punt. Ben je daar ook aan toe.

Wat geeft jullie troost?
Otto: Voor mij is de troost dat het leven klaar is. Eindigheid geeft rust en troost. Dan is de levenscyclus rond.
Josine: Wat mij troost geeft is de gedachte dat we alles besproken hebben. Dat ik alles gezegd heb wat ik wilde zeggen. De dingen die we samen wilden doen, hebben we gedaan. We hebben daar ruim de tijd voor gehad, natuurlijk.

Hebben jullie een cultuuruiting die met sterfelijkheid samenhangt en is bijgebleven?
Otto: Een boek dat van invloed is geweest op mijn leven is Siddharta van Herman Hesse. Dat het leven een stroom is.
Josine: Wat mij kracht geeft is mijn geloof. Ik geloof dat iedereen leeft om te leren. Dat je steeds als mens, als ziel completer wordt. Dat je daarom ook moeilijke momenten meemaakt in het leven. Doordat ik zo denk kan ik ook positief tegenover negatieve gebeurtenissen aan kijken.  Doordat jij zo ziek bent, ben ik wel een krachtiger persoon geworden.

Een kunstproject van Het Wilde Oog en Noa Verhofstad.
terug naar projecten | terug naar ‘Op een zaterdag wek ik mijn vader tot leven…..’