Fragmenten uit het ontstaan van de voorstelling:
Eerste gesprek met Hein Dingemans in Rotterdam:
-In ruil voor een schilderij krijgt Hein een tattoo onderaan zijn linkerbeen. In natura een tattoo ter waarde van 750,-

Er is een werk van Hein vernield. "Ik zit te verlangen naar een nieuwe tattoo."
Hein is een kenner van wijn en weer. Hij draagt een rietpluim ter ontspanning.

Tweede gesprek met Fokke de Jong in Arnhem:
"Het zien van de voorstelling ‘Licht’ van Toneelgroep Amsterdam, greep ik aan om een kleine omwenteling in mezelf teweeg te brengen. In vijf uur schreef ik een monoloog."

Fragmenten uit de voorstelling - Openingsscène:
Fokke stapt de metalen vloer op. Gekleed in grijs kostuum met lichtblauw overhemd en blauwgrijze stropdas met noppen.
Op zijn rechterschouder draagt hij een ronde matrozentas. Hij kijkt het publiek aan en zegt:
HIJ IS HET.
HIJ MOET HET ZIJN.
ZO HAD IK ME HEM VOORGESTELD.
HIJ MOET NAAST ME KOMEN STAAN.
HIJ, HEIN.

IK ZOCHT IEMAND DIE NAAST MIJ KOMT STAAN.
IEMAND DIE IK GEWOON KAN AANKIJKEN.
IEMAND WAAR IK TEGEN KAN PRATEN
ZONDER DAT HIJ HOEFT TE LUISTEREN.

ZOU HIJ ÉÉN ZIN EEUWIG LEVEN IN KUNNEN BLAZEN ?

Hein komt op, hij is nagenoeg identiek gekleed, heeft ook een matrozenrol op zijn schouder. Als hij naast Fokke staat, zegt hij:

ONZE EERSTE ONTMOETING WAS BIJ DE ‘WE’ IN ARNHEM.
SAMEN HEBBEN WE DEZE PAKKEN GEKOCHT.

Pers over Fokke en Hein.